Speelgoed of fout?

Wie is er fan van speelgoed?

Ik wel! En ik weet dat we TE veel in huis hebben. Ik denk dat ik niet de enige ben die dat beseft.

Ik heb dan ook nog een job waarbij spelen het hoofdingrediënt is! Tja, wat wil je dan!?

Maar te veel is te veel en kids hebben dan eerlijk gezegd last van keuzestress en weten hierdoor ook echt vaak niet wat spelen. Gewoon door het teveel. Als ze met het ene spelen hoor je hen bijna denken wat ze straks nog wilde doen en waar ze toch ook nog mee wilden spelen waardoor ze uiteindelijk niet meer tot spel komen en zich gaan vervelen.

Hoe komt dat dan?

Net als bij volwassenen past keuzestress bij kinderen ook in het ‘kiezen is verliezen’ plaatje. Hoe mee er te kiezen valt, hoe meer te verliezen, hoe sneller ook de gedachte dat een andere keuze misschien toch beter was met teleurstelling als gevolg.

Bij kinderen uit zich dit in meer ruzie maken, meer en sneller nieuwe dingen willen, vlinderen van het ene naar het ander spel en vertonen passiviteit en verveling. Ook de hele kleintjes die ons nog niet kunnen vertellen dat ze zich vervelen gaan bv. meer huilen, zijn vaak passiever en lijken niet alleen te kunnen spelen.

Wat kan je er aan doen?

Marie Kondo stijl… OPRUIMEN. Echt, meer is er niet aan te doen. Zorgen dat erna er minder speelgoed binnenkomt kan je doen door bv de ‘1 erin, 1 eruit’ regel in te voeren, op verjaardagen een samenaankoop te organiseren en zelf het goede voorbeeld te geven ;-)

En dan?

Dan is het een goede mix aanbieden tussen open en closed ended speelgoed. (Later daar meer over ;-))

Minder speelgoed zorgt voor meer spel. Doordat er minder is moeten ze meer ‘andere’ dingen bedenken om ermee te doen. Het brengt fantasiespel teweeg en zorgt voor langer spel.

Dus…

WEG met de overschot (allez, mss toch naar de kelder of zolder om te starten) kies speelgoed binnen de interesses van je kind en stel het zichtbaar open.

Onderzoek verteld ons dat 5 items voldoende zijn kies dus bijvoorbeeld 1 wobbel ;-), 1 poppenhuis met popjes en enkele toebehoren, kapla blokken, autobanen en een bakje met auto’s. Ook hier hoef je geen hele bak vol te hebben. Een Tiental is ECHT voldoende.

Mijn bevinding…

Match made in heaven hier.

Uiteindelijk wordt naast het uitgestalde speelgoed vooral naar kosteloos materiaal gegrepen om de rest aan te kleden. (lees alles wat ze uit de papiermand of PMD zak kunnen halen)

Met kapla werd het poppenhuis ook al uitgebreid tot heus paleis. Niet dat mijn kids zo’n bouwtalenten zijn, maar in hun hoofd was het een paleis. De auto’s werden al vanop de wobbel over het paleis gelanceerd en waren raketten geworden waar je voor veel geld (weer kaplablokken) mee naar de ruimte kan worden geschoten. (er werd zelfs actualiteit bijgehaald)..

De oudste maakt hier ondertussen met kartonnen dozen trouwens de meest prachtige kastelen voor haar poppenhuispoppen en de latex handschoenen vanuit corona-tijden worden prachtige kledingstukken voor de poppen. De jongste die houdt het bij auto’s, tractors en kranen. ;-)

Ondertussen…

Werd er al heel wat ingewisseld, werd ander speelgoed uitgestald en weer opgeborgen, kwam er een in de vakanties terugkerende ‘knutsle-frutsel tafel bij, leerden we meer open ended en antroposofisch speelgoed kennen, namen speelplateau’s hun intrede en houden we van prikkel-verwerkingsspeelgoed (ook daar later meer over!)

Bij ons werkt de less is more filosofie wel. En ja we vervallen wel weer in oude gewoontes (het sluipt er echt in!) en laten ons in de speelgoedwinkel nog vaak vangen, al gaan we meer en meer op zoek naar het zogenaamde antroposofisch speelgoed waar je meer in kan zien en je fantasie kan laten spreken.

Weet je wat hier ook ECHT werkt? Afgebakende speeltijd en net niet dagelijks een gezelschapsspel. Dit brengt rust in huis. Zowel tussen de kinderen als bij ons. Maar ook daar later graag meer over ;-)

En nu…

Aan de slag. Nee, niets moet he, maar moest je toch willen en je hebt hulp nodig. Geef gerust een seintje en ik help je op weg. :-)